بررسی زمان صرف شده برای انجام مراقبت مستقیم وغیرمستقیم پرستاری

چکیدهمقدمه: زمان صرف شده در فعالیت های پرستاری شاخص مناسبی برای برآورد تعداد و نوع نیروی انسانی مورد نیاز است. یکی از دلایل زمان سنجی فعالیتهای پرستاری کمک به مدیران پرستاری در جهت تعیین زمان صرف شده در فعالیتهای مختلف پرستاری و سازماندهی آرایش نیروها و ترکیب مهارتها بطور مؤثر می باشد.هدف: این پژوهش با هدف تعیین میانگین زمان صرف شده برای انجام مراقبت مستقیم و غیرمستقیم پرستاری در بخشهای داخلی- جراحی انجام شده است.روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی فعالیت ٤٤ پرستار بالینی شاغل در بخشهای داخلی و جراحی به روش نمونه گیری آسان در بیمارستانهای شرق گیلان بررسی شد. ابزار گردآوری چک لیستی مشتمل بر چهار بخش اطلاعات دموگرافیک، زمان سنجی فعالیت مستقیم، غیرمستقیم و غیرپرستاری بود. هر یک از پرستاران در پنج شیفت متناوب ٨ ساعته صبح توسط یک مشاهده گر مورد مشاهده قرار گرفتند. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و آزمون آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: یافته ها نشان داد میانگین زمان صرف شده در مراقبت مستقیم پرستاری در طی روزهای بررسی ١/١١±۵/٢١دقیقه بوده و میانگین مراقبت غیرمستقیم ١٠±١/٢٢ دقیقه به ازای هر بیمار بود. بعلاوه تفاوت زمان ارائه مراقبت مستقیم و غیرمستقیم تحت تأثیر متغیرهایی چون بخش، بیمارستان، سابقه کار، وضعیت تأهل و بیمارستان محل ارائه مراقبت قرار داشت.نتیجه گیری: زمان مراقبت مستقیم به ازای هر بیمار کمتر از حد استاندارد است. عامل تفاوت زمان مراقبت مستقیم و غیرمستقیم، نوع سازماندهی بیمارستانها می باشد. بدین ترتیب با تغییر در آرایش و سازماندهی نیروها و استفاده از نیروهای کمکی می توان زمان مراقبت مستقیم را افزایش داد.